Thailand in een kokosnootdop

Thailand, het land waar Nick en ik, afzonderlijk van elkaar, al eerder met veel plezier alleen naartoe gereisd zijn. We hebben dus veel zin in het terugzien van plaatsen om ze dit keer met elkaar te kunnen delen. Maar merken ook dat we, na 6,5 week van zuid naar noord Vietnam te hebben doorkruist, even behoefte hebben aan rust en een soort van “thuisgevoel”. Pauze en pas op de plaats dus in Chiang Mai. En al is het overal in Thailand te warm voor donzige dekentjes op de bank, het nieuwe seizoen van “Heel Holland bakt” is recent begonnen en zodra André gezellig begint te keuvelen tijdens ons zelf gezette kopje koffie krijgen we alsnog een verdomd knus gevoel. Om het voor jullie als lezer een beetje beHAPbaar te houden, hierbij onze hoogtepunten en minder handige momenten van Thailand op een rijtje.

Ook met het goede papiertje hadden we het dagelijkse biertje van deze Thaise bromsnor waarschijnlijk wel gesponsord

Chiang Mai

Weer voeten aan de grond in Thailand! We huren een brommer om een hotel te vinden want het is hoogseizoen en Chiang Mai is VOL. Na 200 meter rijden we linea recta een politiefuik in. Vol zelfvertrouwen pakken we ons internationale rijbewijs, overtuigd dat we onze zaakjes netjes op orde hebben, en overhandigen deze met een zwier aan oom agent. Deze pakt ons rijbewijs aan, werpt er een vluchtige blik op en slingert ons zonder pardon per direct op de bon. De stempel staat verkeerd dus tja, helaas. Later horen we dat anderen bekeurd zijn voor een “scheve” stempel of voor het rijden met te weinig profiel op de banden, dus ook met het goede papiertje hadden we het dagelijkse biertje van deze Thaise bromsnor waarschijnlijk wel gesponsord.

Chiang Mai is fijn, we gaan lekker aan het werk, weer ouderwets naar de sportschool en drinken met andere backpackers een biertje op de Nightmarket. Kerstavond brengen we met “Forrest Gump” en pringles op bed door en op 1e Kerstdag staan we met alle Westerse mensen bij het enige bakkertje in de wijk te vechten om croissants. Blij met de veroverde buit dekt Nick de ontbijttafel, met blote voetjes op 25 december buiten aan tafel geeft een bijzonder Kerstgevoel. Er staan in Thailand her en der wel wat armoedig opgetuigde boompjes in winkels maar het dagelijkse, hectische leven gaat op deze twee voor ons toch wel speciale dagen gewoon door.

Pai:

Hét hippiedorpje van Thailand, we hebben er zin in! Ok de tocht is kort, 3 uur is niks voor reisbegrippen, maar dit lieve, schattige kronkelweggetje door de bergen HEEFT MAAR LIEFST 762 BOCHTEN!! Ik kom sowieso wiebelend uit elke bustocht dus ik zet me schrap, doe m'n oortjes in en richt m’n blik stoïcijns door de voorruit op de weg. Nick, eigenwijs, kijkt gewoon weer wat Netflixjes weg en komt uiteindelijk lichtgroen uit het busje. Verder is Pai nog steeds chill, maar heeft aan toeristen duidelijk geen tekort. Bij de bekende straat met vooral veel eten en wat kraampjes ’s avonds hoef je eigenlijk niet eens zelf te lopen: klem jezelf simpelweg aan het begin tussen twee Chinezen in en laat je meevoeren naar het einde. Nieuwjaar vieren we met een grandioos bandje in een gezellig kroegje, geven elkaar voor het eerst met nieuwjaar een dikke zoen om 12 uur en staan daarna in de zeldzame regen naar drie vuurwerkpijlen en één gillende keukenmeid te kijken….

Jungle trekking:

Nu gaan we in beweging komen; twee dagen wandelen door de mooie natuur van Noord Thailand staan op het programma. We vinden olifanten in het wild het mooist maar echt elke trekking gaat naar een olifantenpark, er is gewoonweg niet onderuit te komen. En helaas wordt er nog gewoon op deze prachtige beesten gereden. Ik koos voor het “wassen” van de olifant maar had hierbij later ook gemengde gevoelens, ik kan me niet voorstellen dat ze elkaar in het wild hardhandig aan de oren trekken om daarna met hun kolossale lijven plompverloren neer te storten in een klein slootje.

De twee watervallen op de route zijn tof, de tocht omhoog minder. Nick heeft 13 jaar militaire ervaring met flinke looptochten, ik stond na 20 minuten pal in de zon omhoog lopen al op standje tomaat. Bovenaan de berg wacht een klein dorpje waar we de nacht doorbrengen. Die ochtend is de oudste man overleden en de inwoners vieren feest, een feest dat maar liefst drie varkens niet kunnen navertellen. Tijdens een magische avond bij het kampvuur wordt meerdere malen aan ons gevraagd of we misschien een bezoekje willen brengen aan de dode meneer verderop in het dorp. Als we in de ochtend naar zijn huis lopen weten we niet goed wat we moeten verwachten maar steken uiteindelijk netjes een kaarsje aan bij zijn kist. Vrienden en familieleden liggen ruziënd om verloren gokspelletjes in dezelfde ruimte op apegapen, toen wij in onze drie lagen kleding onder 4 dekens probeerden te slapen hebben zij er luidruchtig aardig wat zelfgestookte rum doorheen gejaagd.

Koh Lanta:

Na ruim 6 weken geen strand te hebben gezien krijgen we bibberarmpjes, weke knieën en ons bruine huidje wordt met de dag wat valer…. Koh Lanta blijkt de perfecte kuur tegen deze afkickverschijnselen!

Hua Hin:

Een plek waar Nick en ik nog nooit van gehoord hadden, maar blijkbaar voor de Thai en toerist vanuit Bangkok de perfecte uitvalsbasis voor zon, zee en strand. En golf. Veel golfbanen bij elkaar! Leuke plekjes dus om te lunchen en te kijken hoe de rijkelui met privé caddies over de banen scheuren. Mijn ouders hebben dit plaatsje uitgezocht om ons twee weken te vereren met hun bezoek, wat fijn om elkaar na precies een half jaar weer te zien! Met ons durven ze het aan gerechten bij straattentjes te proberen, we luieren heerlijk bij onze prachtige villa “Summerland” en spelen heel wat potjes Hartenjagen. Nick heeft nu bij gebrek aan spelers de app gevonden en is heel trots als hij de computer weer eens sluw de schoppenvrouw toespeelt.

Met z’n viertjes pakken we de taxi naar Bangkok, en na de tranen bij het afscheid uit m’n ogen te hebben geveegd heb ik weer zin in het volgende avontuur: Myanmar!

Volg ons dagelijks op Instagram: @reisbloggers